Ik voelde me schuldig als ik een paar dagen niet langsging

Ondertussen had ze zich opgewerkt tot in de directie van de organisatie, waarvoor ze al meer dan 10 jaar met veel plezier werkte. “Ik sta er soms nog wel eens versteld van dat ik het zo lang heb volgehouden,” vertelt ze enigszins beduusd.  

‘De blije gezichten waren me goud waard’ 

Christa voelde zich verantwoordelijk voor de zorg van haar ouders. “Ik wilde graag bijdragen aan hun kwaliteit van leven. Dat begint met een beetje hulp op sommige momenten, en dan laat je ze natuurlijk niet zitten als er meer nodig is. Ik wilde zeker weten dat ze op de juiste plek zouden zitten.” 

Het leverde Christa mooie momenten op, ook al kreeg ze er boven op haar pittige fulltime baan soms haast nog een heel werkzaam leven bij. “De blije gezichten en de mooie momenten met mijn ouders waren het me allemaal waard. Natuurlijk was het soms best lastig om het te combineren, maar ik wist op dat moment niet beter.” 

Een paar uur per dag 

“Het heeft denk ik 2,5 jaar geduurd, tot ik ook zelf merkte dat ik op mijn tenen liep. En dat ging niet vanzelf, het was mijn man die me recht in m’n gezicht strak aankeek en me vroeg om eens heel even rustig te gaan zitten.” Ze kan er nu goed over vertellen, maar zegt erbij dat het toen echt niet zo makkelijk ging. Christa was volledig opgegaan in de zorg voor haar ouders, die ze als een machine leek te combineren met het werk dat ze iedere dag en soms tot laat deed. 

“Samen kwamen we tot de conclusie dat ik er eigenlijk iedere dag wel 1 tot 2 uur mee bezig was. Ik had geen tijd meer voor hobby’s, niet voor mezelf en sprak ook mijn partner en kinderen steeds minder.” Toch kon ze niet ‘zomaar’ minderen met de zorg die ze haar ouders bood. “Ik voelde me snel schuldig, bijvoorbeeld als ik er een paar dagen niet meer was geweest. Dan wist ik gewoon niet zeker of het nog wel goed met ze ging.”

Bovendien bleek het lastig om afstand te nemen, omdat er altijd wel een situatie ontstond die toch weer om haar hulp en inzet vroeg. “Dan sta je toch voor je ouders klaar, omdat je anders weet dat er niets gebeurt of dat ze veel langer moeten wachten.” 

Hulp bij de regeltaken 

De druppel die de emmer deed overlopen was de zoektocht naar een geschikt verpleeghuis. “Ik ben er 5 afgelopen, om mijn ouders alleen het allerbeste te kunnen bieden. Tegelijkertijd werkte ik aan een belangrijke audit, binnen onze organisatie om een nieuwe certificering binnen te halen. Daar gaat ontzettend veel tijd in zitten, het gaat soms om kleine details en je moet je hoofd er eigenlijk heel goed bijhouden.” 

Christa begon foutjes te maken, die collega-directieleden en andere leidinggevenden binnen de organisatie niet van haar kenden. “Ik heb er toen ook noodgedwongen op het werk over gesproken, en voor mezelf een streep getrokken.” Na een gesprek met een HR-medewerker bleek dat ze een beroep kon doen op Zorggenoot. “Wij waren net met ze in gesprek om onze medewerkers te helpen via de Hulplijn. Ze wilden meteen met me meedenken”. 

Het gesprek met Mirella aan de Hulplijn ervaarde ze als heel prettig: “ze nam echt de tijd om te horen wat er allemaal speelde. Samen hebben we een plan opgesteld. Ze heeft me uitgelegd welke acties moesten worden ondernomen voor het aanvragen van de juiste indicatie en ze hebben me geholpen met de juiste personen in contact te komen om die aanvraag in te dienen. Daarna was het vinden van een passende plek niet zo ingewikkeld meer.” 

De medewerkers van de Hulplijn houden nog regelmatig een vinger aan de pols om na te gaan of alles nog soepel loopt. Christa vraagt ze nog af en toe iets uit te zoeken, waardoor ze daar zelf geen omkijken meer naar heeft. Haar positieve ervaring deelt ze veel binnen het bedrijf, zodat zoveel mogelijk collega’s ook hulp kunnen krijgen, want door haar eigen ervaring heeft ze door hoeveel anderen ook zorgen voor een naaste: “ik begreep dat 1 op 4 werkenden voor een naaste zorgt. Ik probeer zoveel mogelijk mensen in onze organisatie te vertellen dat ze niet alles alleen hoeven uit te zoeken!” 

Trek op tijd aan de bel 

Herken jij jezelf in het verhaal van Christa? Of ken je iemand die moeite heeft om de balans tussen werk en privé te behouden? Het kan soms in kleine dingen zitten, iets waar onze ervaringsdeskundigen en andere betrokkenen graag met je over spreken. Vertel ons waar je hulp bij kunt gebruiken, Dit kan ook voor jou in je rol als leidinggevende als je merkt dat iemand hier misschien wat aan kan hebben. Neem contact op met onze Hulplijn via 085 - 401 68 67 of via de chat op onze website, we horen graag van je.