Ik heb tijd teruggekregen die ik als mantelzorger niet meer had

‘Weken van internetonderzoek, aanvragen en telefoontjes voor niets’ 

Leidy doet er alles aan om de kwaliteit van leven voor haar man hoog te houden. “Het helpt zowel hem als indirect ook onze relatie, dus daar wil ik graag alles voor doen. Mijn man kan zelf niet meer fietsen, terwijl we het heerlijk vinden om erop uit te gaan. Op een tandemfiets kunnen we samen op pad, dus daarvoor diende ik een aanvraag in bij de gemeente.” 

Ze deed wekenlang onderzoek op internet, om uit te zoeken wat er mogelijk was en hoe ze een aanvraag zou moeten indienen. “Het was behoorlijk puzzelen, omdat je er nooit eerder mee te maken hebt gehad. Je loopt tegen allerlei regels, richtlijnen, voorwaarden en uitzonderingen aan. Dat kost veel tijd, die ik liever met mijn man had doorgebracht door samen te gaan fietsen.”  

Na het online invullen van de aanvraag en meerdere keren telefonisch overleg met de gemeente kreeg Leidy een onaangename verrassing. De aanvraag werd afgewezen. De gemeente lichtte toe dat dementie een langdurige ziekte is, dus dat ze het maar bij de WLZ moest proberen. In plaats van de WMO, waarvan ze online overal had gelezen dat dit de juiste plek zou zijn. 

“Dat was heel frustrerend, omdat ik de aanvraag helemaal opnieuw zou moeten indienen. Ik weet niet eens waar WLZ voor staat, dus zou ik me er weer volledig in moeten verdiepen. Ik zag alweer wekenlange kostbare tijd verloren gaan, die ik eigenlijk wilde besteden aan het ondersteunen van mijn man.” 

Contact met de werkgever 

“Voordat ik opnieuw aan de slag ging nam ik contact op met mijn leidinggevende, om aan te geven waar ik mee zat. Ik merkte namelijk dat het me tijdens het werken in de weg zat. Mijn leidinggevende vertelde me over Zorggenoot, die me misschien zou kunnen helpen. Mijn werkgever is bij ze aangesloten, dus kon ik gratis contact opnemen met de Hulplijn, ik heb op www.zorggenoot.nl meteen een aanvraag ingediend. Ik werd al binnen 2 uur gebeld door Corinne, van de Hulplijn.” 

Corinne luisterde aandachtig naar het verhaal van Leidy. Ze was verbaasd over wat er was gebeurd, omdat de WMO inderdaad de juiste plek leek om de aanvraag te doen. Er was kostbare tijd verloren gegaan door de afwijzing van de gemeente, terwijl dat niet terecht was. 

“Corinne vertelde me dat het bijzonder was dat er werd verwezen naar de WLZ voor een hulpmiddel. Maar dat het beleid per gemeente verschilt, waardoor de aanvraag er misschien net iets anders uit had moeten zien. Ze bood aan daar direct mee aan de slag te gaan, om zoveel mogelijk van de verloren tijd goed te maken.” 

‘Ik kon weer voor mijn man zorgen’ 

Corinne dook in het beleid van de gemeente, verzamelde de belangrijke punten en argumenten en kwam tot een aanvraag die de gemeente niet kon afwijzen. Ze bereidde de aanvraag volledig voor, zodat Leidy die alleen nog maar in hoefde te dienen. 

“In de tussentijd heb ik weer voor mijn man kunnen zorgen en hebben we een paar heel fijne momenten beleefd. Bovendien heeft Corinne me ondersteund tijdens het nieuwe gesprek met de gemeente, waarna de aanvraag gelukkig werd goedgekeurd.” 

Leidy kreeg de tandemfiets toegekend, om samen met haar man te gaan fietsen. “Het vergroot zijn leefomgeving enorm en het heeft een positief effect op zijn gezondheid. Daarnaast heb ik de tijd teruggekregen om voor hem te zorgen en te genieten van de momenten die we samen hebben. Zonder Corinne en Zorggenoot was me dat nooit zo snel gelukt.”